2-12-2012 ds Matthijs Glastra


Advent uit het jaar nul

Hij is vader van een tienerdochter. Hij doet z’n best en zijn dochter lééft, volop! Vader is trots, dankbaar en gelukkig met zijn dochter. En zij ook best wel met hem, zeker weten. Maar soms zijn ze elkaar helemaal kwijt. Onbereikbaar. Klinken er té harde woorden en slaat hij de deur té hard dicht. ‘Ik ben blij, zegt die vader, dat er dan een nacht is. Dat we niet eindeloos blijven doorgaan met wat is, maar dat het even stil wordt. En dat we van elkaar weten: morgen is een nieuwe dag, een nieuw begin.’

Zo’n nieuw beginnen is niet hetzelfde als weer op nul beginnen. Niets is nul in het echte leven. Je neemt altijd mee wat er is en was. Maar als je allemaal mee blijft dragen wat er allemaal al is, hoeveel ruimte is er dan voor iets nieuws ? Advent is die nacht tussen wat is en wat komt. Niet te veel kaarsjes, steeds eentje erbij. Jezus wordt geboren in het jaar nul, middelpunt van de tijd. Een moment van leegte, ruimte en liefde. De opmaat naar een nieuw begin.

Op de eerste zondag van de advent beweegt de kerk zich tussen het oude dat voorbijgaat (met alle beelden van een Dag des Oordeels, de Rechter, het eind der tijden met de scheiding van gelovigen en ongelovigen) én een nieuw begin van Gods Rijk. Jezus vertelt dan van een vijgenboom (Lucas1: 25-38). Kijk goed, zie je hoe de takken uitlopen. Jezus let meer op het verschijnen en komen van het nieuwe, dan het oude wat verdwijnen moet.

Maar hoe kun je dat zien, hoe kan ik dat weten dat iets vrucht gaat dragen? Lukt dat misschien alleen omdat je het al een keer eerder hebt gezien, gehoord, geloofd ? Bovenstaande plaatje maakt die spanning duidelijk. Waar begint iets ?? Het plaatje laat alleen maar de vraag zien. Je kunt kijken zo lang je wilt, maar een antwoord op die vraag zul je ergens anders vandaan moeten halen. Hoe wil en kan Jezus ons helpen om naar het leven te kijken, hoe kunnen wij in deze wereld en ons eigen leven een nieuw begin vinden ? Kijk maar goed vanmorgen wat we kunnen zien: er brandt licht. Brood en beker worden gedeeld. Wat beTEKENt dat toch allemaal !! Begint hier iets nieuws ?

1e zondag van Advent – één kaars gaat branden

Een wereld vol van donker
wacht op een spoor van licht.
Vanuit de hemel vonkt er
een ster, een goed bericht.

De kaars die wij ontbranden
wijst ons het lichtend spoor:
hier en in alle landen
breekt Gods bevrijding door.

Matthijs

 

Een reactie plaatsen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *