Om het duizendjarig jubileum te vieren heeft een kerk in Engeland sinds juni een nieuw glas-in-loodraam, een ‘coronaraam’. Bij de ideeën voor het ontwerp kwam de corona-epidemie heel vaak naar voren. Intense ervaringen van eenzaamheid en verlatenheid., maar ook de hartverwarmende ervaring hoe mensen elkaar kunnen helpen.Het is de landelijke week ‘tegen de eenzaamheid’. Corona en eenzaamheid roepen elkaar op. Door dit kerkraam kijken we naar buiten, naar de wereld. Is er tegelijkertijd die andere kant : licht van buiten valt naar binnen als het donker en eenzaam is.
Ik neem de vrijheid van een gastpredikant en wijk af van het leesrooster: vanmorgen lezen we uit Lucas 19, het verhaal van Zacheus. Hij valt buiten de groep, hij is anders, afgekeurd, tollenaar. Tóch zoekt hij naar een ontmoeting, maar durft niet goed. Stiekem, verstopt . Jezus (door)ziet hem en draait zich naar hem toe. Een klein gebaar, een kleine stap kan het verschil maken. In deze viering zullen we ook brood en druiven delen in de kring – dat zegt vaak zó veel meer dan mooie woorden. Dat iemand jou iets meegeeft voor onderweg maakt niet alleen.
Welkom !
Matthijs Glastra
