Ik ben geen visserman. Dus alles wat nu volgt kan als visserslatijn klinken. Ik zie liefhebbers dagen van tevoren al het lokvoer maken. Aardappelballetjes maken met speciaal aroma. Vaste plekjes, vaste gewoontes, terugkerende patronen en rituelen. Want als je dat doet – dan ga je zeker wat vangen.
Petrus (Lucas 5: 1-11) heeft een nacht gevist op het meer. Omdat de wind uit het oosten kwam, gooide hij het net links uit, zo deed die dat altijd. En op de terugweg wisselde hij bij het puntje van de baai de netten. Zo deed ie het altijd. Vast ritueel, automatische piloot.
En dan zegt Jezus: net anders om Petrus! Gooi het eens over de andere boeg. En in die paar woorden van Jezus gaat het opeens niet alleen over vissen, maar over leven! Over de weg van de liefde. Over vrede en gerechtigheid. Over kerkasiel en klimaat. Over omgaan met jouw boosheid, woede. Jezelf en je partner. Soms moet de automatische piloot uit , moet het écht ‘net even anders’