Goeie genade
Minister-president Mark Rutte deed kortgeleden een beroep ‘op Nederlandse waarden als mildheid en genade’. Na een hele dag vergaderen was gisteren de onthutsende uitkomst: nou goed dan , 100 mensen uit Moria, maar dan wel 100 minder vluchtelingen via de VN. De uitkomst moet wel netto nul blijven. “Als dat de Nederlandse genade is, kabinet Rutte, mag u haar houden. Geef dan liever recht” las ik vanmorgen in mijn krant.
Deze zomer verscheen de visienota van de Protestantse kerk Nederland , “Van U is de toekomst”.
Hoe willen wij vandaag kerk zijn? De nadruk in deze visienota ligt op de genade die ons leven ontspant. Wij maken de kerk niet, we zijn afhankelijk van God en de Geest. Onze verkrampte handen openen zich in gebed. Genade is de grondtoon: lege handen, waakzaamheid en concentratie op God.
Deze week vergaderde de kerkenraad. Bij de opening ging het over genade, de overbekende woorden van Paulus uit 2 Korinthiers 12, “Mijn genade is u genoeg”. In de Bijbel in Gewone Taal klinkt dat zo: “Maar de Heer zei tegen mij: ‘Ik ben goed voor je, meer heb je niet nodig”. In die andere woorden komt genade dichtbij!
Genade – met zo’n week achter én in ons – daar zal het deze viering over gaan. We luisteren naar de hymne “Genade, zo oneindig groot”. Het is een vertaling van het Engelse lied “Amazing grace” (John Newton, 1772) in een vertaling van Elly Zuiderveld-Nieman. Maar ook het lied “Genade” van Frank Boeijen. En we lezen 2 Korinthiers 12. Genade heeft alles te maken met gastvrijheid , bij mij ben je welkom. Hoe goed is het als er in een wereld vol onwelkome mensen genade is. Jij bent welkom!
Matthijs Glastra