Paulus geloofde niet zuinigjes. Hij was tot diep in zijn hart en ziel door Jezus geraakt en vervuld. Hij was zó vol van Jezus, Jezus leefde in alles wat hij sprak en deed, het was net of Jezus niet verdwenen was. Alsof hij elk moment er weer bij kon zijn en ons leven binnen lopen. Die overvolle nabijheid gaven Paulus de stellige verwachting van een spoedige wederkomst en dat verklaart mogelijk heel veel van zijn radicale uitspraken. In het perspectief van Gods Rijk dat spoedig op aarde zou aanbreken verbleken en verdampen onze kleine en grote verschillen. “Er zijn geen Joden of Grieken meer, slaven of vrijen, mannen of vrouwen – u bent allen één in Christus Jezus”
In de vredesweek lezen we Galaten 3. Over verschillen , over vrijheid in Christus, over vertrouwen. Paulus wilde niet leven vanuit de veiligheid en zekerheid van het instituut kerk, dogma’s, de besnijdenis of vast afspraken. Hij wilde leven uit vertrouwen , in vrijheid de ander ontmoeten, vertrouwend op Gods vrede die verschillen verbindt.
Er is geen weg naar de vrede
als je de weg van de veilige zekerheid kiest
want vrede moet gewaagd worden
vrede is een groot waagstuk
zij laat zich nooit of te nimmer garanderen.
– Dietrich Bonhoeffer –
Matthijs Glastra
We zijn via www.kerkomroep.nl met elkaar verbonden in een moment van bemoediging en bezinning.