H
et zijn de drie afscheidswoorden van The Beatles. Hun laatste album, de laatste song. Vrijdag 8 mei 1970, vlak voor moederdag, ging de stekker er uit. Dit lied gaat over Mother Mary, Moeder Maria, die in een droom aan Paul McCartney verschijnt in een moeilijke periode van zijn leven. Maria, moeder, troosteres van de bedroefden, Onze Lieve Vrouwe van Smarten.
Dit lied kreeg daarmee een religieuze lading en daar had Paul geen enkel probleem mee. ‘Ik vind het geweldig en groots als mensen een vorm van geloof hebben. Maar daar ging het voor mij niet over’. Het is een lied over zijn eigen moeder, die ruim tien jaar daarvoor overleed toen toen hij 14 was. Paul mist zijn moeder, en dat verbond hem met John Lennon die zijn moeder twee jaar later verloor door een verkeersongeluk. Die onderliggende emotie was een grote verbindende factor in veel van hun songs. Door alles heen: liederen over het leven zijn songs over je moeder. Over troost, hoop, houd moed en vertrouwen – ik blijf jouw moeder.
Je kunt “Let it be” nu kopen in de serie “muziekdoosje met wereldhit”. Maar het leven zelf is natuurlijk niet te koop, en moeder zijn of worden ook niet. En hoe dat gaat als moeder is ook niet altijd een wereldhit. Vanmorgen klinkt “Let it be” en lezen we daarnaast een verhaal over twee moeders en één kind. Over die vreselijke grens tussen dood en leven. Over het zoeken naar wijsheid om de goede weg te vinden en te gaan (1 Koningen 3) . . . let it be !
