Een diep verdriet dat ons is aangedaan
kan soms, na bittere tranen, onverwacht
gelenigd zijn. Ik kwam langs Zalk gegaan,
op Paasmorgen, zéér vroeg nog op den dag.
Waar onderdijks een stukje moestuin lag
met boerse rijtjes primula’s verfraaid,
zag ik, zondags getooid, een kindje staan.
Het wees en wees en keek mij stralend aan.
De maartse regen had het ’s nachts gedaan:
daar stond zijn doopnaam, in sterkers gezaaid.
Ida Gerhardt, Verzamelde gedichten p. 535
Wat mij treft in bovenstaand gedicht is de plotselinge wending van verdriet naar vreugde, van donker naar licht.
Diezelfde wending maken wij deze dagen opnieuw mee, na het verdriet van Goede Vrijdag vieren we vandaag de vreugde van Pasen.
Gods licht is sterker dan het diepste donker. De nieuwe Paaskaars is er het tastbaar teken van.
Ik wens u een gezegend Pasen.
ds. Kees Bochanen