Goede Vrijdag – 2 april, kerk open en viering (rechtstreekse link naar de online viering)
Kerk open van 11.00 – 16.00 uur. De Paaskaars brandt, dank voor wat je met ons gedeeld en gegeven hebt. Er staat een kruis in de kerk. En uit het gesprek met Cunera nemen we niet alleen de woorden mee, maar ook het zichtbare ritueel. Wie sterft, wordt met liefde in doeken gewikkeld. In de kerk staat een kleine eenvoudige baar, met daarop een rode linnen doek. Je kunt deze vrijdag daar iets bij leggen. Een gebaar van liefde en dank voor Jezus. Een gebaar van verdriet en lijden. Iets wat je meedraagt en meeneemt uit dit Corona-jaar waarin we verwikkeld zijn geraakt. Er zijn in dit jaar veel kleine momenten van verdriet , los van elkaar levend, zwervend tussen waarheid en waan. Dat mag allemaal gewikkeld worden in de mantel van Gods liefde. Een bloem, een steen. Een kaarsje om te branden. Een klein briefje. Een zakdoekje met een traan. Iets wat jij wilt. Even in de kerk zitten. Er is muziek en stilte. Als je liever niet fysiek in de kerk komt, maar wel iets neer wilt
laten leggen bij het kruis of het rode doek geef het aan mij door (predikant@pknhuissen.nl).
Zaterdagavond zal de nieuwe paaskaars ontstoken worden in de vuurkorf waarin onze briefjes mee verbrand zullen worden. Uit het vuur, uit ons verdriet en verlangen wordt nieuw licht ons leven binnengedragen.
Viering 19.30 uur
In Tobit 3 staan twee gebeden uit diepe nood. Tobit wil niet langer leven nu hij blind is geworden en het leven niet meer kan zien. Sara is ten einde raad als steeds in de huwelijksnacht tot zeven keer toe haar man sterft. Zij wil een eind aan haar leven maken. De engel Raphael hoort deze twee gebeden en legt ze neer bij God.
Daarnaast lezen we Psalm 22, een gebed uit nood. “Heer , ik raak het leven kwijt, ik raak Jou kwijt! Waarom heb Je mij verlaten?” Uit het Johannesevangelie lezen we hoofdstuk 19. Dan wordt het stil.
Jezus wordt van het kruis genomen, neergelegd op de aarde en in doeken gewikkeld en begraven. Voor dit zevende werk van barmhartigheid , het begraven van de doden, willen we vanavond ruimte maken. Als Jezus sterft en begraven wordt, zingen we – net zoals we dat doen als in onze gemeente iemand overlijdt – in diepe verbondenheid en dankbaarheid voor zijn leven:
Niemand leeft voor zichzelf
niemand sterft voor zichzelf
wij leven en sterven voor God onze Heer
aan Hem behoren wij toe