WELKOM IN DE KRING
Op zondag 4 september tellen we de 13de zondag na Pinksteren. De kleur is groen. Groen duidt op groeien, bloeien en vrucht dragen. De dichter van een lied zingt: “God zij geloofd in elk seizoen, Hij maakt het aardse leven groen!”
We lezen, volgens het rooster van De Eerste Dag, uit de Vijf Boeken van Mozes: Deuteronomium 30:15-20. De Bijbel is feitelijk een bibliotheek van boeken. Ieder geschrift heeft een ontstaansgeschiedenis. Om u een idee te geven, sta ik stil bij het vijfde bijbelboek. Deuteronomium heeft minstens drie bewerkingen ondergaan voordat het in de lijst van Bijbelboeken werd opgenomen, terwijl verschillende onderdelen zoals de tien geboden, het lied en de zegen van Mozes een nog langere voorgeschiedenis hebben. De meeste bouwstenen voor Deuteronomium zijn aangedragen door priesters, leraren en profeten die, ná de val van het noordelijke tienstammenrijk, onder druk van de Assyriërs, naar het zuidrijk Juda waren uitgeweken en een onderkomen hadden gevonden in Jeruzalem. Het ligt voor de hand om te denken aan de regeringsperiode van koning Hizkia, zo ongeveer 700 voor Christus. Hizkia probeerde een reformatie op gang te brengen die een opbloei van het godsdienstig leven teweeg bracht. U leest daarover in 2 Koningen 18 en 2 Kronieken 20. Toen zijn zoon Manasse het bewind overnam, draaide deze de klok weer terug en gold Deuteronomium als “ongewenst”. Het boek werd in zijn eerste redactie goed opgeborgen en waarschijnlijk met medeweten van enkele tempelautoriteiten in een offerkist in de tempel verstopt. Daar bleef het liggen, totdat het opnieuw tijdens de restauratie van de tempel ten tijde van koning Josia werd herontdekt (2 Koningen 22 en 2 Kronieken 34). Het boek werd van beslissende betekenis voor het geestelijk leven in Juda.
Van ongeveer 580 – 520 voor Christus werd het Joodse volk gedwongen in Babel als balling te verblijven. In die tijd bleken de vruchten van de reformatie van Josia door te werken. Bestudering van Deuteronomium deed de ballingen beseffen dat de toekomst staat of valt met de belijdenis dat de God van Abraham, Izaäk en Jacob, de Bevrijder uit Egypte, een enig God is: uniek, en voor geen tweeërlei uitleg vatbaar. Op de achtergrond speelde steeds de vraag: hoe heeft het zover kunnen komen dat we alles kwijt raakten: het beloofde land, de tempel, mensen elkaar. Hoe kon het gebeuren: de ballingschap. Deuteronomium houdt gelovige mensen tot op vandaag de dag een spiegel voor. In Deuteronomium 30 benadrukt de schrijver dat < geloven > een keuze inhoudt.
In het evangelie op deze zondag, Lukas 14:25-33, roept Jezus ons in Zijn navolging. Hij suggereert om, zo nodig, familiebanden te verbreken. Dat is nogal wat! Zelfs in onze tijd, waarin we < individu > mogen zijn, blijken familiebanden vaak heilig. Jezus doet de onrust in ons groeien als Hij spreekt over < kruisdragen >, over de noodzaak van een kosten – batenanalyse!
We vieren in deze dienst ook het avondmaal. In brood en wijn proeven we het nieuwe leven dat God ons wil schenken: vergeving, vrede met jezelf en met elkaar, een nieuw begin. Gods toekomst als moederschoot voor ongekend leven.
Welkom in deze dienst van Schrift en Tafel!
ds. Wim Blanken
