Lukas schrijft in zijn evangelie , in hoofdstuk 20: 27-40 , één keer over de Sadduceeën. Zij stellen Jezus een vraag over de opstanding. In die tijd een heikel onderwerp want de Sadduceeën geloofden daar niet in.
De Sadduceeën kenden alleen gezag toe aan de 5 boeken van Mozes en dan ook nog zo letterlijk mogelijk. En alles wat daarna kwam, de profeten, de geschriften, de psalmen en de mondelinge traditie van de Farizeeën had voor hen geen waarde. Zij moesten dan ook niets hebben van een opstanding der doden, een bestaan na de dood, het bestaan van engelen of de komst van de messias, want die opvattingen kun je niet baseren op de 5 boeken van Mozes.
De Sadduceeën vormden de -rijke – heersende klasse in Jeruzalem, zij waren verantwoordelijk voor de tempeldienst en leverden de overpriesters en de hogepriester. Ook de rechtspraak van het Sanhedrin was in hun handen; zowaar een groep om rekening mee te houden!
En goed om je te realiseren wat hun opvattingen zijn als je de verhalen leest over de veroordeling van Jezus door de hogepriester en het Sanhedrin.
Na de verwoesting van de tempel in 70 na Chr bleef er van hun macht en gezag niets meer over.
Intussen is de vraag naar opstanding en een bestaan na de dood ook voor velen van ons een heikel onderwerp. Wat denken en hopen wij daar bij? En wat betekent dit voor ons geloven en leven?
Jac Franken
