Veertig jaar heeft hij als prins geleefd als een “god in Egypte”. Veertig jaar heeft hij gezworven met de schapen door de woestijn. De driftkikker werd een milde(re) pastor. Veertig jaar was hij de leider op de barre tocht door de woestijn naar het beloofde land. Ja, Mozes is een goede gids om met ons de veertigdagentijd in te gaan!
Op je 80e een nieuwe carrière beginnen, dat gebeurt zelden. Maar als jouw hele leven die vraag al meetrekt: wie brengt dit volk (mensen) uit slavernij naar de vrijheid? Waar is een leider te vinden die dit op zich wil nemen ? Dan is daar opeens die intense ervaring: als God betekent ‘ik zal er zijn voor jou’ , ja, dan zou ik het kunnen zijn ! De brandende braamstruik (Exodus 3) openbaart Mozes wie God is én wie hij zelf zal/kan zijn. We gaan met hem mee, het refrein kennen we uit ons eigen leven:
“ Veertig dagen, weken, jaren / wachten, weten en ervaren
dat iets nieuws, verandering / met vreugd en moeite samenging
Soms een tocht door de woestijn, om te leren en te vragen ,
hoe je duister kunt verjagen”
Ik zal er zijn – we mogen het ervaren in brood en beker die gedeeld worden.
Ik zal er zijn – wat je niet kunt zeggen, mag je zingen. Altijd fijn dat de cantorij erbij is op de drempel van de Veertigdagentijd ( en vanmiddag om 17.30 uur is er in het klooster de Choral Evensong).
Ik zal er zijn – de Veertigdagentijd is een tijd om stil te staan wat dat in jouw leven betekent. Vanaf zondag ligt er een klein boekje met gebeden, beelden en gedachten ter overweging in de kerk geïnspireerd door het Exodus-motief en Dietrich Bonhoeffer. En is er ook een spaardoosje voor thuis, “vooruit met de geit”. De 1e zondag van de Veertigdagentijd heet Invocabit naar woorden uit Psalm 91: “Roep je mij aan, ik geef antwoord, in de nood zal ik bij je zijn”
Matthijs Glastra
