Wat een vrolijk plaatje. Geloven – we maken het vaak veel te serieus?! We mogen spelen in de speeltuin van het leven en geloven dat God met ons meegaat. Toen ik in de jeugdzorg werkte was de speeltuin -met glijbanen, hindernissen, schommels en draaimolens- een veelzeggend beeld voor het leven van jongeren. Leven draait en zwiert, van hoog naar laag, op en neer, heen en weer. Soms veel te spannend, te veel vallen en opstaan. Speeltuin: durf en lef, mensen overwinnen zichzelf, hun angst en hebben groot plezier. Ik weet nog dat een jongen die zijn moeder al lang niet gezien had, van zijn zakgeld een zak patat kocht én een knuffel voor zijn moeder. Hij moest die dag steeds aan haar denken.
Vanmorgen wordt de vraag gesteld: Jesus, wie ben jij ? (Matteus 16: 13-20). Een vraag om ‘steeds weer aan te denken & te doen’. We luisteren naar Stef Bos: “Toen was geloof heel gewoon”. Na de viering is er gelegenheid om bij koffie, thee, limonade en wat lekkers elkaar te ontmoeten. En ik probeer van alle woorden die vorige week zijn genoemd een soort bingo te maken – is er ook een spelletje! Welkom.
Matthijs Glastra