“Zegen doet groeien”
Je kunt met woorden iemand groter maken, maar ook diep omlaag halen. “Jij had nooit geboren moeten worden” snauwt een boze moeder tegen een jengelend kind. “Ik denk dat jij dat best zelf kunt” zegt de docent met een uitnodigende knipoog. Woorden kunnen omhoog halen, optillen – maar ook neerdrukken, verlagen.
Dietrich Bonhoeffer verlangt in zijn cel naar woorden die hem optillen. Naar de nabijheid van God die zijn levensruimte en levenskracht groter maakt. Dat zijn woorden die we deze weken ten diepste verstaan. We zingen een prachtig lied van Henk Jongerius over “Gezegend zijt Gij” en lezen Psalm 103 in de vrije bewerking van Huub Oosterhuis. Te beluisteren via de kerkomroep – lees het eerdere bericht hierover (en alle andere artikelen natuurlijk niet minder) aandachtig door.
Gezegend zijt Gij om uw woord
dat ons tot vrede heeft bekoord,
tot leven dat van lijden weet
en liefde die geen einde heeft.
Duren zal de liefde van God
Gij zijt Gij
godheid barmhartig lankmoedig
overvloeiend van vriendschap en trouw.
Zoals een man voor zijn kinderen barmhartig is
zijt Gij voor ons een barmhartige vader.
Gij kent ons toch
Matthijs Glastra
Zegen doet groeien. Hier groeit de saamhorigheid van onze gemeente en we beseffen dat onze God het laatste woord heeft. Hij is met ons met Zijn zegen, waardoor wij kunnen groeien en nog meer vertrouwen op Hem. Hij is niet alleen ons tot zegen, maar ook tot troost. Al onze zorgen kunnen wij aan Hem voorleggen en vertrouwen op Zijn zegen.