Tussen Pasen en Pinksteren blijf ik verhalen uit het leven van Simon Petrus Jonaszn volgen. Waar Marcus en Johannes het gewoon over alle discipelen hebben en Lucas het hele verhaal overslaat, worden bij Matteus (14: 19-33) alle spotlights op Simon Petrus gericht. Als de discipelen Jezus over het water zien aankomen, is er één die impulsief uit de boot springt, Jezus tegemoet. Impulsief, meer zijn hart dan zijn verstand volgend. En dan opeens schrikken van zichzelf. Soms komt een mens zichzelf tegen, tussen hoop en vrees. Soms zit ik mijzelf ongelooflijk in de weg. Petrus, zoon van Jona, zo herkenbaar!
Opvallend dat er rondom Simon allemaal kleine paasverhalen zichtbaar worden. Sta op! En zijn schoonmoeder staat op. Wees niet bang voor het water van de dood. Houd vol, ga door !! Opmerkelijk dat Petrus niet zozeer bang is voor het water, maar voor de harde tegenwind. De storm in mijn leven. De storm in mijn ziel. Als het (l)even anders loopt dan gedacht. Iemand pakt mij vast. Reikt mij een hand. Ziet mij.
Matthijs Glastra