Wij lezen deze zondag het laatste hoofdstuk uit het boekje Ruth. Het boekje dat begint met de mededeling dat het gebeurde in de tijd dat de richters richten in Israel. Bijna automatisch hoor ik dan de tekst verderop in het boek Rechters: ieder deed wat goed was in zijn ogen. Echt leiding was er niet. Er was nog geen koning in het land. En het boekje eindigt met de verwekking van David. De grote koning. Er is van alles te bedenken over wat het verhaal in Ruth wil zeggen gegeven het begin en einde. Natuurlijk, het is een allerliefst romantisch verhaal maar dat niet alleen, gegeven ook het feit dat het de feestrol is die met het Wekenfeest/Pinksteren gelezen wordt in de synagoge. Van oudsher een oogstfeest maar ook en vooral het feest waarin herdacht wordt dat Mozes de stenen tafelen kreeg op de Sinaï. Wat toch is dan de boodschap van dit boekje? En wat staat er nou in het laatste hoofdstuk? Ik wil daar met u over nadenken. Hoe lief het boek ook is, makkelijk vind ik dat niet.
Elly Morelissen