Zou carnaval ooit een Olympische Sport kunnen worden? Met carnaval gebeurt precies wat in de Olympische gedachte centraal staat: meedoen is belangrijker dan winnen. Carnaval: we laten alle klassementen, competities, vaste rollen en patronen los en ontmoeten elkaar op het feest van gelijkheid, blijheid en vriendschap. Precies wat de Olympische Spelen als doel hebben (hadden?): de volkeren te ‘verbroederen’, want als je samen gesport hebt verlopen de contacten daarna veel soepeler en meer ontspannen. Noord en Zuid Korea voelen zich nu opeens oost west thuis best bij elkaar.
In de kerken begint deze week de Veertigdagentijd: leven is lief en leed, licht en donker. Je kunt in het leven niet altijd winnen, wat kostbaar is en kwetsbaar kun je verliezen. In het christelijk geloof blijft God dan niet op een afstand, boven en buiten ons leven, maar wordt hij mens. Jezus leefde uit de liefde voor mensen. Hij leefde ons leven. Meedoen was voor hem het belangrijkste, zorg en aandacht. Hij kreeg geen gouden medaille, maar een kruis. Juist daar blijkt dat liefde sterker is dan de dood. Ik denk aan de Olympische ringen. Waarom geven mensen die van elkaar houden elkaar vaak een ring? Omdat liefde geen begin en einde heeft. Matthijs Glastra