Vorige week ging het over manna: 40 jaar lang heeft het volk zo in de woestijn geleefd.Dat duurde lang! Deze zondag gaat het over brood dat gedeeld wordt: na drie dagen is er helemaal niets meer.
Als wij vandaag een activiteit van een paar uur bedenken is de catering al snel geen bijzaak, maar een hoofdzaak van de voorbereidingen. Dat moet goed geregeld zijn, want stel je voor dat er niet genoeg zou zijn. Er zijn talloze bedrijven die al die hapjes organiseren en daar een goede boterham mee verdienen. We moeten goed zorgen voor de inwendige mens.
Die 40 jaar en die drie dagen vertellen nog iets anders over de inwendige mens: er zijn vragen en zorgen in ons leven die blijvend tijd nodig hebben. In de verhalen van de bijbel wordt daar tijd voor gemaakt, heeft God daar tijd voor. Ervaren mensen in Jezus dat hij een kracht en aandacht heeft die niet direct mijn vragen (ver)vult, maar dat Jezus een levensruimte opent waarin mijn vragen verstaan worden. Een ruimte waarin ik mijzelf mag (her)vinden. In het delen van die vragen ontstaat er heil, wordt iets heel gemaakt. Hervind ik mijn eenheid.
Vanmorgen volg ik het rooster. Marcus 8: 1-12 . Over brood dat gedeeld wordt. Dat gaat niet over belegde broodjes, maar over catering voor de ziel.